به گزارش قدس خراسان، صنعت پوشاک اشتغال‌زایی خوبی دارد و براساس آمار موجود ۶هزار و ۷۴۸ تولیدکننده صنعتی و صنفی پوشاک در استان دارای مجوز هستند و توانسته‌اند مجوز فعالیت خود را از اداره کل صنعت، معدن و تجارت یا از اتحادیه‌های مربوطه در استان بگیرند؛ اما با وجود این حجم از تولید در استان، این نکته وجود دارد؛ چقدر از نیاز بازار پوشاک مشهد به صورت غیرقانونی و چه میزان به صورت قانونی تأمین می‌شود؟
در پاسخ به این پرسش، رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک مشهد گفت: از حدود هفت سال پیش واردات پوشاک به کشور ممنوع شده و اگر کالایی در این زمینه برای عرضه وجود دارد، به صورت قاچاق وارد شده و نمی‌دانیم وظیفه مدیریت این جریان بر عهده کیست.
سید مهدی لسان توسی ادامه داد: مقصد عرضه پوشاک غیرقانونی مشخص است؛ اما این مسئله را که مبدأ کجاست و چطور این پوشاک وارد می‌شود، باید از متولیان پرسید. باید این نکته را در نظر داشت بیشتر پوشاکی که با نام خارجی در بازار فروخته می‌شوند که خود این امر یک تخلف است، پوشاک خارجی نیست و کار تولیدکنندگان داخلی است؛ اما با توجه به اینکه مردم اقبال بیشتری به خرید پوشاک خارجی دارند، از این مقوله برای فروش پوشاک استفاده می‌کنند.
وی افزود: واردات پوشاک در حال حاضر مقرون به صرفه نیست و اگر پوشاک در یک واحد صنفی کشف شود، افزون بر ضبط آن تا مبلغی معادل ۱۰ برابر جریمه دارد. بنابراین صرفه اقتصادی در این مورد وجود ندارد و توجیهی هم برای عرضه در بازار نیست. به صورت کلی مقدار پوشاک خارجی در بازار رقم قابل توجهی ندارد و اگر باشد، چمدانی و اندک است.
به گفته رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک مشهد با ممنوع شدن واردات پوشاک خارجی، همه برندهای خارجی حضورشان در ایران ممنوع شد و کم‌کم برندهای خارجی تولید پوشاک در داخل کشور را شروع کردند.
لسان توسی ادامه داد: برندهای خارجی با ۲۰ درصد تولید داخل شروع کردند و کم‌کم آن را توسعه دادند و در حال حاضر برند خارجی نداریم؛ اما در کنار این موضوع باید به تولید داخل اهمیت داد و در این حوزه به تولیدکنندگان بیشتر کمک کرد و دولت به تحقق قول‌های خود برای ارائه امکانات بیشتر به برندسازی واحدهای تولیدی عمل کند.
افتتاح ۲ هزار فروشگاه جدید پوشاک در مشهد
وی با اشاره به تعداد اعضای این اتحادیه خاطرنشان کرد: این اتحادیه ۱۲ هزار عضو دارد و در حال حاضر ۲ هزار واحد شناسایی در دست اقدام داریم. بسیاری از افراد فکر می‌کنند فعالیت در این کسب و کار راحت است و با گرفتن مجوز شروع به کار می‌کنند؛ اما باید تأکید کرد هر فردی اگر بدون تجربه این کار را انجام دهد، موفق نیست و پس از مدتی مجبور می‌شود کارش را جمع کند. با شرایطی که در حال حاضر بر بازار حاکم است و فروش‌های با تخفیف جریان دارد، نشان می‌دهد بازار وضعیت نامناسبی دارد و فروش‌ها در فضای مجازی هم دردسرساز شده است.
لسان توسی کسب مجوز برای واحدهای فروش مجازی را امکان‌پذیر دانست و عنوان کرد: اتحادیه فعالیت‌های مجازی در تهران وجود دارد و هر شخصی می‌تواند از طریق اتحادیه‌های مجازی برای فعالیت خود پروانه بگیرد؛ اما به دلیل اینکه فعالیت در این فضا خیلی مورد رصد نیست و این فروشگاه‌ها می‌خواهند از نظارت‌های قانونی دور باشند، به سراغ دریافت مجوز نمی‌روند.
ضرورت طراحی پوشاک بر اساس فرهنگ ایرانی اسلامی
رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک مشهد به تأثیر فضای مجازی در کیفیت طراحی و دوخت لباس‌های تولید داخل اشاره کرد و گفت: با توجه به فضای مجازی، در حال حاضر تولید لباس‌ها به روزتر شده؛ اما باید درباره طراحی لباس با توجه به فرهنگ و دینمان تجدیدنظر شود. ممنوعیت واردات پوشاک برای ما یک فرصت است. بنابراین اگر بگوییم از نظر کیفیت دوخت پایین هستیم، این اشتباه است و کارهای ما از نظر دوخت از کارهای ترکیه کم نمی‌آورد. منتها مسئله این است که باید این کالاها در راستای نیاز و فرهنگ داخلی تولید شود.
به گفته وی حضور ۳۰ میلیونی زائران در مشهد فرصت مناسبی است که می‌توان با توجه به سبک و سلیقه مشتری، از این بازار سودآوری مناسبی ایجاد کرد.
چندی پیش طرح شناسه‌دار کردن پوشاک در فروشگاه‌ها برای جلوگیری از عرضه پوشاک قاچاق کلید خورد؛ اما این پرسش مطرح می‌شود اگر واردات پوشاک ممنوع است و از طرف دیگر تولیدکننده داخلی توان تولید محصول باکیفیت را دارد و پوشاک خارجی در حال فروش، همان تولیدات داخلی است، چرا به جای اجرای طرح‌های پر هزینه، به سمت فرهنگ‌سازی استفاده از پوشاک داخلی گامی برداشته نمی‌شود؟
به عبارت دیگر چه فاصله‌ای میان تولید و مصرف وجود دارد که موجب شده مردم همچنان استفاده از کالای خارجی را به کالای داخلی ترجیح بدهند و شعار تولید داخلی و حمایت از کالای ایرانی این‌گونه بی‌سرانجام بماند؟
خبرنگار: طاهره فجر داودلی
نظر شما